Met twee man doorgaan is geen optie meer voor BC d'Utselaers

wo 13 feb 2019, 8:00

Na 55 jaar valt het doek voor de Bergse bouwclub d'Utselaers. Met twee man over, is doorgaan geen optie meer. Toch hebben Pieter Raaijmakers en Wilfried van Ginneken het voor elkaar gebokst om nog één keer een wagen op te bouwen.

Door Timo van de Kasteele

Een afscheid met een lach en een traan. En een besluit dat niet gisteren is genomen. De bouwclub haalde een aantal jaren de normering niet die stichting Vastenavend stelt aan de wagens. Na onenigheid binnen de club, bleven van de zeven bouwers alleen Pieter en Wilfried over. "Met twee man ga je het simpelweg niet meer redden. We hebben geen andere keus."

Ze hebben het geprobeerd. Nieuwe mensen werven. Zonder resultaat. "Je vindt ze niet. Mensen hebben geen tijd. Ook de kennis verdwijnt. Zoek maar eens een goede lasser die een constructie van zeven meter hoog veilig in elkaar kan zetten", zegt Pieter. Niet alleen zijn bouwclub. Ook de concurrentie kampt met krappe bezettingen.

Goed einde

Toch doen d'Utselaers mee aan de optocht. Voor het laatst, dat wel. "We willen het tot een goed einde brengen", zegt Pieter. "Keerzijde is wel dat ik hier bijna slaap. Zeker 40 uur per week ben ik in het bouwkot. Het is gekkenwerk." Komende weken krijgen de twee hulp van familie en vrienden om de wagen op tijd klaar te krijgen.

Het doet de mannen pijn. "Als ik denk aan het Vallen van de Kraai, weet ik dat we het die avond heel moeilijk gaan krijgen", zegt Pieter. Negentien jaar maakte hij deel uit van d'Utselaers. Wilfried maar liefst 35 jaar. "Ontwerpen, bouwen, spuiten, een functie in het bestuur. Bij zo'n kleine club doe je alles. Je moet wel. Tegelijkertijd heeft dat ook z'n charme", zegt Wilfried.

Prijzen

In de kantine, boven het raam, staan de prijzen van vijf decennia. Met 2000, 2004 en 2005 als beste jaren. "Toen bestond de bouwclub uit twintig man", zegt Wilfried. "Dat is in de jaren daarna rap minder geworden." Niet alleen de bouwers verdwenen. Ook het krijgen van materiaal werd lastiger. "Vroeger hoefde je maar een gil te geven of je kreeg verf en polyester aangeleverd. Nu betaal je overal voor."

'Het liefst gaan we verder bij een kleine club'

Wat de twee na dit seizoen doen, weten ze nog niet. "Het liefst sluiten we ons aan bij een andere bouwclub", zegt Pieter. "Maar dat moet wel klikken. Met alle respect voor de grote clubs, maar die hebben genoeg leden. Als we doorgaan, is dat bij een kleine bouwclub die net als wij versterking hard kunnen gebruiken."

Errebeesjes

Voorlopig denken ze maar aan een ding. De wagen op tijd klaarkrijgen. In het ontwerp van Ben de Ron komen heel wat motto's uit het 55-jarig bestaan terug. Zoals de Errebeesjes, de Bèreje Plisie, Kindervastenavend en Me bakke ut bruin.

"Met het bouwen zijn we voor 95 procent klaar. Wat rest is het spuiten en in elkaar zetten. Daar gaan stiekem nog heel wat uurtjes in zitten. Gelukkig krijgen we heel veel hulp aangeboden. Zowel van vrienden en familie als collegabouwers. Die bereidheid is erg mooi. Toch komt het meeste nog wel op ons neer."